преокупирал е

Речник на българския език

1. преокупирал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

преокупирал е е производна форма на преокупирам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. преокупирал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

преокупирал е е производна форма на преокупирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. преокупирал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

преокупирал е е производна форма на преокупирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).