преоблепило

Речник на българския език

1. преоблепило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

преоблепило е производна форма на преоблепя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. преоблепило — мин. деят. св. прич. ср. р.

преоблепило е производна форма на преоблепя (мин. деят. св. прич. ср. р.).