преломил е

Речник на българския език

1. преломил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

преломил е е производна форма на преломя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. преломил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

преломил е е производна форма на преломя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).