прекатурнете

Речник на българския език

1. прекатурнете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

прекатурнете е производна форма на прекатурна (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. прекатурнете — повелително наклонение, мн. ч.

прекатурнете е производна форма на прекатурна (повелително наклонение, мн. ч.).