прекатурнело

Речник на българския език

1. прекатурнело — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

прекатурнело е производна форма на прекатурна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. прекатурнело — мин. деят. несв. прич. ср. р.

прекатурнело е производна форма на прекатурна (мин. деят. несв. прич. ср. р.).