прекатурнела

Речник на българския език

1. прекатурнела — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

прекатурнела е производна форма на прекатурна (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. прекатурнела — мин. деят. несв. прич. ж. р.

прекатурнела е производна форма на прекатурна (мин. деят. несв. прич. ж. р.).