прекатурнало

Речник на българския език

1. прекатурнало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

прекатурнало е производна форма на прекатурна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. прекатурнало — мин. деят. св. прич. ср. р.

прекатурнало е производна форма на прекатурна (мин. деят. св. прич. ср. р.).