прекатурнали

Речник на българския език

1. прекатурнали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

прекатурнали е производна форма на прекатурна (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

2. прекатурнали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

прекатурнали е производна форма на прекатурна (мин. деят. св. прич. мн. ч.).