предупредил

Речник на българския език

1. предупредил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

предупредил е производна форма на предупредя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. предупредил — мин. деят. св. прич. м. р.

предупредил е производна форма на предупредя (мин. деят. св. прич. м. р.).