предислоцирало

Речник на българския език

1. предислоцирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

предислоцирало е производна форма на предислоцирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. предислоцирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

предислоцирало е производна форма на предислоцирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. предислоцирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

предислоцирало е производна форма на предислоцирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. предислоцирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

предислоцирало е производна форма на предислоцирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).