пошпионирало

Речник на българския език

1. пошпионирало — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пошпионирало е производна форма на пошпионирам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. пошпионирало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

пошпионирало е производна форма на пошпионирам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

3. пошпионирало — мин. деят. св. прич. ср. р.

пошпионирало е производна форма на пошпионирам (мин. деят. св. прич. ср. р.).

4. пошпионирало — мин. деят. несв. прич. ср. р.

пошпионирало е производна форма на пошпионирам (мин. деят. несв. прич. ср. р.).