почел е

Речник на българския език

1. почел е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

почел е е производна форма на почета (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. почел е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

почел е е производна форма на почета (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).