поцинковал е

Речник на българския език

1. поцинковал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поцинковал е е производна форма на поцинковам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поцинковал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поцинковал е е производна форма на поцинковам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поцинковал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поцинковал е е производна форма на поцинковам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).