поутолило е

Речник на българския език

1. поутолило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поутолило е е производна форма на поутоля (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поутолило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поутолило е е производна форма на поутоля (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).