поуталожило

Речник на българския език

1. поуталожило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поуталожило е производна форма на поуталожа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поуталожило — мин. деят. св. прич. ср. р.

поуталожило е производна форма на поуталожа (мин. деят. св. прич. ср. р.).