поуспокоил си

Речник на българския език

1. поуспокоил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поуспокоил си е производна форма на поуспокоя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. поуспокоил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поуспокоил си е производна форма на поуспокоя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).