поуспокоило е

Речник на българския език

1. поуспокоило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поуспокоило е е производна форма на поуспокоя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поуспокоило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поуспокоило е е производна форма на поуспокоя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).