поукрепил е

Речник на българския език

1. поукрепил е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поукрепил е е производна форма на поукрепя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поукрепил е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поукрепил е е производна форма на поукрепя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).