поугоявал е

Речник на българския език

1. поугоявал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поугоявал е е производна форма на поугоявам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поугоявал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поугоявал е е производна форма на поугоявам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поугоявал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поугоявал е е производна форма на поугоявам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).