потребило е

Речник на българския език

1. потребило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

потребило е е производна форма на потребя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. потребило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

потребило е е производна форма на потребя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).