потаил
1.
потаил —
преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
потаил
е производна форма
на потая (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
потаил —
мин. деят. св. прич. м. р.
потаил
е производна форма
на потая (мин. деят. св. прич. м. р.).