постригало

Речник на българския език

1. постригало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

постригало е производна форма на пострижа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. постригало — мин. деят. св. прич. ср. р.

постригало е производна форма на пострижа (мин. деят. св. прич. ср. р.).