постигал

Речник на българския език

1. постигал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

постигал е производна форма на постигам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. постигал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

постигал е производна форма на постигам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. постигал — мин. деят. св. прич. м. р.

постигал е производна форма на постигам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. постигал — мин. деят. несв. прич. м. р.

постигал е производна форма на постигам (мин. деят. несв. прич. м. р.).