посвестило

Речник на българския език

1. посвестило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

посвестило е производна форма на посвестя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. посвестило — мин. деят. св. прич. ср. р.

посвестило е производна форма на посвестя (мин. деят. св. прич. ср. р.).