поразтушило

Речник на българския език

1. поразтушило — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поразтушило е производна форма на поразтуша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поразтушило — мин. деят. св. прич. ср. р.

поразтушило е производна форма на поразтуша (мин. деят. св. прич. ср. р.).