поразрошил

Речник на българския език

1. поразрошил — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поразрошил е производна форма на поразроша (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поразрошил — мин. деят. св. прич. м. р.

поразрошил е производна форма на поразроша (мин. деят. св. прич. м. р.).