поразклател

Речник на българския език

1. поразклател — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поразклател е производна форма на поразклатя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поразклател — мин. деят. несв. прич. м. р.

поразклател е производна форма на поразклатя (мин. деят. несв. прич. м. р.).