поразбудел

Речник на българския език

1. поразбудел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поразбудел е производна форма на поразбудя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поразбудел — мин. деят. несв. прич. м. р.

поразбудел е производна форма на поразбудя (мин. деят. несв. прич. м. р.).