попришпорвал

Речник на българския език

1. попришпорвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

попришпорвал е производна форма на попришпорвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. попришпорвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

попришпорвал е производна форма на попришпорвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. попришпорвал — мин. деят. св. прич. м. р.

попришпорвал е производна форма на попришпорвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. попришпорвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

попришпорвал е производна форма на попришпорвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).