поприключвал

Речник на българския език

1. поприключвал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поприключвал е производна форма на поприключвам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поприключвал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поприключвал е производна форма на поприключвам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поприключвал — мин. деят. св. прич. м. р.

поприключвал е производна форма на поприключвам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поприключвал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поприключвал е производна форма на поприключвам (мин. деят. несв. прич. м. р.).