попоклащал е

Речник на българския език

1. попоклащал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

попоклащал е е производна форма на попоклащам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. попоклащал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

попоклащал е е производна форма на попоклащам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. попоклащал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

попоклащал е е производна форма на попоклащам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).