поохлабел

Речник на българския език

1. поохлабел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поохлабел е производна форма на поохлабя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поохлабел — мин. деят. несв. прич. м. р.

поохлабел е производна форма на поохлабя (мин. деят. несв. прич. м. р.).