поотчупило си

Речник на българския език

1. поотчупило си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

поотчупило си е производна форма на поотчупя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотчупило си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.

поотчупило си е производна форма на поотчупя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., ср. р.).