поотчупило е

Речник на българския език

1. поотчупило е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотчупило е е производна форма на поотчупя (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поотчупило е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поотчупило е е производна форма на поотчупя (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).