поотчупел
1.
поотчупел —
преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.
поотчупел
е производна форма
на поотчупя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).
2.
поотчупел —
мин. деят. несв. прич. м. р.
поотчупел
е производна форма
на поотчупя (мин. деят. несв. прич. м. р.).