поотрива

Речник на българския език

1. поотрива — сег. вр., 3 л., ед. ч.

поотрива е производна форма на поотривам (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. поотрива — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

поотрива е производна форма на поотривам (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. поотрива — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

поотрива е производна форма на поотривам (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).