поотпускал

Речник на българския език

1. поотпускал — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотпускал е производна форма на поотпускам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотпускал — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотпускал е производна форма на поотпускам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поотпускал — мин. деят. св. прич. м. р.

поотпускал е производна форма на поотпускам (мин. деят. св. прич. м. р.).

4. поотпускал — мин. деят. несв. прич. м. р.

поотпускал е производна форма на поотпускам (мин. деят. несв. прич. м. р.).