поотмятали

Речник на българския език

1. поотмятали — преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.

поотмятали е производна форма на поотмятам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., мн. ч.).

2. поотмятали — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.

поотмятали е производна форма на поотмятам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., мн. ч.).

3. поотмятали — мин. деят. св. прич. мн. ч.

поотмятали е производна форма на поотмятам (мин. деят. св. прич. мн. ч.).

4. поотмятали — мин. деят. несв. прич. мн. ч.

поотмятали е производна форма на поотмятам (мин. деят. несв. прич. мн. ч.).