поотмете

Речник на българския език

1. поотмете — сег. вр., 3 л., ед. ч.

поотмете е производна форма на поотмета (сег. вр., 3 л., ед. ч.).

2. поотмете — мин. св. вр., 2 л., ед. ч.

поотмете е производна форма на поотмета (мин. св. вр., 2 л., ед. ч.).

3. поотмете — мин. св. вр., 3 л., ед. ч.

поотмете е производна форма на поотмета (мин. св. вр., 3 л., ед. ч.).