поотмествал е

Речник на българския език

1. поотмествал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотмествал е е производна форма на поотмествам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотмествал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотмествал е е производна форма на поотмествам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поотмествал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотмествал е е производна форма на поотмествам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).