поотлепил си

Речник на българския език

1. поотлепил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поотлепил си е производна форма на поотлепя (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. поотлепил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поотлепил си е производна форма на поотлепя (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).