поотделяла

Речник на българския език

1. поотделяла — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поотделяла е производна форма на поотделям (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поотделяла — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поотделяла е производна форма на поотделям (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

3. поотделяла — мин. деят. св. прич. ж. р.

поотделяла е производна форма на поотделям (мин. деят. св. прич. ж. р.).

4. поотделяла — мин. деят. несв. прич. ж. р.

поотделяла е производна форма на поотделям (мин. деят. несв. прич. ж. р.).

5. поотделяла — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поотделяла е производна форма на поотделя (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

6. поотделяла — мин. деят. несв. прич. ж. р.

поотделяла е производна форма на поотделя (мин. деят. несв. прич. ж. р.).