поотбил си

Речник на българския език

1. поотбил си — мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поотбил си е производна форма на поотбия (мин.неопр.вр., 2 л., ед. ч., м. р.).

2. поотбил си — преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.

поотбил си е производна форма на поотбия (преизк. накл., мин. св. вр., 2 л., ед. ч., м. р.).