поотбила е

Речник на българския език

1. поотбила е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поотбила е е производна форма на поотбия (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поотбила е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поотбила е е производна форма на поотбия (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).