поотбивал е

Речник на българския език

1. поотбивал е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотбивал е е производна форма на поотбивам (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поотбивал е — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотбивал е е производна форма на поотбивам (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

3. поотбивал е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поотбивал е е производна форма на поотбивам (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).