поостригало

Речник на българския език

1. поостригало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поостригало е производна форма на поострижа (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поостригало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поостригало е производна форма на поострижа (мин. деят. св. прич. ср. р.).