поосечете

Речник на българския език

1. поосечете — сег. вр., 2 л., мн. ч.

поосечете е производна форма на поосека (сег. вр., 2 л., мн. ч.).

2. поосечете — повелително наклонение, мн. ч.

поосечете е производна форма на поосека (повелително наклонение, мн. ч.).