поопушел

Речник на българския език

1. поопушел — преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.

поопушел е производна форма на поопуша (преизк. накл., сег. вр., 3 л., ед. ч., м. р.).

2. поопушел — мин. деят. несв. прич. м. р.

поопушел е производна форма на поопуша (мин. деят. несв. прич. м. р.).