поопрало

Речник на българския език

1. поопрало — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.

поопрало е производна форма на поопера (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ср. р.).

2. поопрало — мин. деят. св. прич. ср. р.

поопрало е производна форма на поопера (мин. деят. св. прич. ср. р.).