поолюляла е

Речник на българския език

1. поолюляла е — мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поолюляла е е производна форма на поолюлея (мин.неопр.вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).

2. поолюляла е — преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.

поолюляла е е производна форма на поолюлея (преизк. накл., мин. св. вр., 3 л., ед. ч., ж. р.).